صندلی خالی

چهار ستون بدنم

 هم چون بید مجنون می رقصد از نوای ساز دلتنگی.

غم دارد وقتی صندلی کنارم را 

همیشه برایت خالی می گذرم 

و تو نیستی. 

من حتی در حضور خیالی تو شرمسار اشک های خویشم

قلبی تا به این حد دلتنگ 

در سینه من آرام و آرام خواهد مرد.

سعید شجاعی